Κάνε πατρίδα την καρδιά

Σαν έχεις ρίζα στο νερό,
κεφάλι στον αγέρα,
μην τον φοβάσαι τον καιρό
νύχτα αν κάνει, ή μέρα.

Βάλε στο μπρίκι τον καφέ,
στο πιάτο παξιμάδι,
μέλι και σανταλόξυλο
στου πόνου το σημάδι.

Στάσου αντίκρυ στη φωτιά
και δείξε χαρακτήρα.… Διαβάστε περισσότερα

Στη μέση του καλοκαιριού

Στη μέση του καλοκαιριού
μαζί εδώ και χώρια αλλού
για θάλασσα διψάμε.
Και φτάνει κάποτε ο καιρός
που πιάνει φύκια ο τροχός
μα εμείς τον αψηφάμε.

Στη μέση του καλοκαιριού
με την ορμή του δελφινιού
στ’ απόνερα βουτάμε.
Με βέργες … Διαβάστε περισσότερα

Ελπίδα

Η ελπίδα είναι κούτσικο χαμίνι δίχως σπίτι,
που σεργιανίζει μοναχό σαν τον αποσπερίτη.
Φοράει ρούχο δανεικό, χιλιομανταρισμένο,
ποιος ξέρει αν είναι από εδώ ή από τόπο ξένο.

Η ελπίδα είναι ένα πουλί χωρίς φωλιά δική του,
ματώνει για ν’ αξιωθεί … Διαβάστε περισσότερα

Ποιος είσαι…

Ποιος είσαι δεν γνωρίζω πια,
μ’ άνθρωπο αν μου μοιάζεις,
καθώς μονίμως ξιφουλκείς,
μανίζεις κι αλαλάζεις.

Ποιος είσαι δεν γνωρίζω πια,
η εικόνα ξεθωριάζει.
Χολή ξερνούν οι λέξεις σου
και η ματιά σου αδειάζει.

Ποιος είσαι δεν γνωρίζω πια.
Πολλά … Διαβάστε περισσότερα

Παράξενη καρδιά

Ρωτάς πως είναι δυνατό
να βλέπω στα σκοτάδια,
τα μάτια μου αφού γέμισαν
με δάκρυα και σημάδια.

Ρωτάς πως είναι δυνατό
να γράφω δίχως χέρια,
αφού κομμάτια έγιναν
στου κόσμου τα μαχαίρια.

Ρωτάς πως είναι δυνατό
ακόμη να βαδίζω
στις … Διαβάστε περισσότερα

Του Νικηφόρου

Ακόμη κι αν διαβώ όλα τα πετροβούνια
ανθρώπων πέτρινων, σκιών του εαυτού τους,

Ακόμη κι αν ριχτώ στις Μαινάδες θάλασσες
πρωτόγονων πράξεων και αισθημάτων,

Ακόμη κι αν κινδυνέψω ολομόναχη
στα φιδοπλόκαμα ερήμων εκπαιδευτηρίων,

Ακόμη κι αν λιμνάσω ή καταδιωχθώ
από … Διαβάστε περισσότερα

Κάτι να έρθει εύκολα

Κάτι να έρθει εύκολα
πεθύμησα, ζωή μου,
να μπει αγέρας ελαφρύς,
να σηκωθεί η ψυχή μου.

Κάτι να έρθει εύκολα,
τ’ αγκάθια να φυράνουν
κι όσα πολύ με παίδεψαν
στο φως να ξεθυμάνουν.

Κάτι να έρθει εύκολα
και μια φωλιά … Διαβάστε περισσότερα

Ο χορός των αγγέλων

Κάθε Μάη πιάνουν το χορό οι άγγελοι.
Ξεχνούν τα στιβαρά, αναπόφευκτα καθήκοντά τους
κι ακούν μονάχα την παιδική καρδιά τους.
Απιθώνουν τα μελαγχολικά τους μάτια στις ανθοπλαγιές.
Πίνουν ροδόνερο και τσικουδιά πλάι σε ξεκούραστα άλογα.
Ζωγραφίζουν την καρποφορία και το … Διαβάστε περισσότερα

Επιφάνεια, αφάνεια…

Άλλοι στην επιφάνεια
αγριεύουν και θυμώνουν
και άλλοι στην αφάνεια
σκοτάδια εξημερώνουν.

Άλλοι στην επιφάνεια
γι’ ασήμαντα ερίζουν
και άλλοι στην αφάνεια
σεμνά ξεβοτανίζουν.

Άλλοι στην επιφάνεια
τις ρίζες τους ξεχνάνε
και άλλοι στην αφάνεια
το χώμα προσκυνάνε.

Άλλοι στην … Διαβάστε περισσότερα

Ο Μάης σήμερα

Ήταν ο Μάης κάποτε
λιβάδι ανθισμένο,
άσμα ασμάτων λιόχαρο,
χιλιοτραγουδισμένο.

Ήταν ο Μάης κάποτε
μπράτσα ξεγυμνωμένα,
της βιοπάλης πρόσωπα
μπαρουτοκαπνισμένα.

Ήταν ο Μάης κάποτε
ευτυχισμένο ποίημα.
Λίγο ουρανός και λίγο γη
μέσα στο ίδιο κύμα.

Ήταν ο Μάης κάποτε
ταύρος … Διαβάστε περισσότερα