Δεν είναι άτι ατίθασο
με χαίτη μεταξένια,
ούτε και λύκος μοχθηρός
με μάτια ζαφειρένια.
Δεν είναι γερακίνας γιος
σ’ απόκρημνο ρουμάνι,
ούτε κομψή δεντρογαλιά
σ’ ερειπωμένο χάνι.
Δεν είναι λέοντας αψύς,
μπροστάρης στην αγέλη,
ούτε κουτάβι ορφανό,
που όλο χάδια … Διαβάστε περισσότερα
Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στον τόπο σου, ήξερα ότι θα με συνεπάρεις.
Οι γαλαντόμες ελιές πλάι στα ζωηρά πεύκα, η μοναχική γκορτσιά, τα κυπαρίσσια τα αιχμηρά.
Το χώμα το πηλώδες, το λαχταριστά κοκκινωπό, το ζαλωμένο με πλήθος μυστηριώδη … Διαβάστε περισσότερα
Κι εσύ στο χώμα καρτερούσες
Σώμα χυτό, σπαρταριστό
Σεμνές πτυχώσεις μιας αέναης καλλιέπειας
Λιτής κι αμάραντης παρά τους χείμαρρους κομμούς
Και τους απόκρημνους νεφοσκεπείς αιώνες
Με πρόσωπο αγνοούμενο μ’ ακαταμάχητα ιλαρό
Σαν να μη νίφτηκε ποτέ με ανθρωπίλα
Κι εγώ
Ξεκίνησε νύχτα. Το σκοτάδι φορούσε τούλι χαλκοπράσινο, κεντημένο με γρανιτένια, ατίθασα άστρα. Όλα ψιθύριζαν ακατάληπτες προσευχές. Ήθελε τόσο να τις αποκρυπτογραφήσει. Έστηνε δόκανα στις λέξεις. Με μια παιδιάστικη επιμονή τις παραφύλαγε. Μα εκείνη την ύστατη στιγμή της περιούσιας άρθρωσης γίνονταν … Διαβάστε περισσότερα
Κωνσταντινούπολη, 1190 περίπου χρόνια πριν. Ο αυτοκράτορας Θεόφιλος έπρεπε ν’ αποφασίσει για το μέλλον του, αλλά και για το μέλλον της αυτοκρατορίας. Χρειαζόταν μία σύζυγο, είχε χρέος ν’ αφήσει πίσω του ένα διάδοχο. Η συνετή βασίλισσα και μητριά του Ευφροσύνη … Διαβάστε περισσότερα
Ο Θάνος Μικρούτσικος για μένα παραμένει -εκτός όλων των άλλων ρόλων που υπηρέτησε με αλήθεια και πάθος στη ζωή του- ένας ιδανικός και άξιος μέντορας κι εμψυχωτής. Ο ίδιος περιέγραψε σε συνέντευξή του στη Λένα Αρώνη το τρίπτυχο της “μυστικής” … Διαβάστε περισσότερα
Μ’ άφησαν μόνη σήμερα.
Με κλείδωσαν σε μια κρύα, σκοτεινή αίθουσα για όλο το Σαββατοκύριακο. Ούτε που σκέφτηκαν να μ’ αδειάσουν να ξελαφρώσω μια σταλιά, να πάρω αέρα. Να θυμηθώ την ελκυστική σιλουέτα μου, αυτήν που εμφανίζεται πλέον μόνο στις … Διαβάστε περισσότερα
Χρυσοστόμου Σμύρνης σήμερα. Μνήμη βαριά σαν αμόνι. Ψυχή αέρινη, κεράκι αναμμένο στην Αγία Φωτεινή Νέας Σμύρνης. Φλόγα που τρεμοπαίζει από το δροσερό αγέρι κι από τις νοτισμένες ανάσες ολόγυρα. Παράξενη σιγαλιά με τόσο κόσμο μέσα στην εκκλησία. Κι η ψαλμωδία … Διαβάστε περισσότερα
Το δάσος το χειμώνα είναι κρύο, σκοτεινό. Kρύβει πολλά. Τα ζώα ψάχνουν για τροφή και ζεστασιά. Παντού παραμονεύουν κίνδυνοι και απειλές. Από τα έργα των ανθρώπων, του κλίματος τις αλλαγές. Είναι άλλα μουδιασμένα, άλλα στενοχωρημένα, άλλα απογοητευμένα, μερικά απελπισμένα. Αναρωτιούνται … Διαβάστε περισσότερα
Δεν υπάρχει αφεντικό, ούτε κανένας ιδιοκτήτης εδώ, δεν ανήκει σε κανέναν, όλα είναι για όλους, όποιος θέλει μπορεί να έρθει, να φάει και να πιεί, να ξαποστάσει και να ονειρευτεί, να πετάξει και να χαθεί, να φύγει και να ξανάρθει. … Διαβάστε περισσότερα