Άστρα πάνω, άστρα κάτω
και ψυχές ανάμεσα.
Γέννηση και θάνατος,
έμμεσα και άμεσα.
Άστρα πάνω, άστρα κάτω,
μοναξιές και έρωτες.
Λέξεις κατά πρόσωπο
κι άλλες αφανέρωτες.
Άστρα πάνω, άστρα κάτω,
δύση και ξημέρωμα.
Δράση και αντίδραση
χύμα στο στερέωμα.
Άστρα … Διαβάστε περισσότερα
Χωρίς εσένα θα χαθώ
στη μοναξιά θα μαραθώ.
Χωρίς εμένα θα χαθείς
από την έλλειψη τροφής.
Χωρίς εσένα η ζωή
θα μοιάζει κούπα αδειανή.
Χωρίς εμένα τα φτερά
θα φτάνουν σ’ έρημα νησιά.
Χωρίς εσένα το πρωί
θα είναι μάταιο … Διαβάστε περισσότερα
Εγώ είμαι με τ’ αδύναμα πουλιά και με τ’ αγρίμια
που πολεμούν στη μοναξιά της μοίρας τα τσαλίμια
και που κανείς δεν τα ρωτά πως ξημερώνει η μέρα
και αν οι νύχτες τους φορούν μια σιδερένια βέρα.
Εγώ είμαι μ’ … Διαβάστε περισσότερα
Ένα ποτάμι είν’ η ζωή
στα σπάργανα της μέρας
κι εμείς τα πλατανόφυλλα
που τα φυσά ο αγέρας.
Άλλοτε πίσω στις πηγές
μας παίρνει και μας πάει
κι άλλοτε προς τις εκβολές
με βιάση μας κυλάει.
Συχνά πυκνά σκαλώνουμε
στις … Διαβάστε περισσότερα
Κάτι τελειώνει, κάτι αρχίζει,
πότε μεγάλο και πότε μικρό,
πότε αλμυρό και πότε γλυκό.
Κι η γη γυρίζει, στριφογυρίζει.
Κάτι αρχίζει, κάτι τελειώνει,
πότε με ζέστη, πότε με κρύο,
πότε για έναν, πότε για δύο.
Κι όλο βραδιάζει και ξημερώνει.… Διαβάστε περισσότερα
Καράβι μου κι αν άραξες
σ’ απάγκιο ερημογιάλι,
να μη θαρρείς πως γλύτωσες
απ’ την ανεμοζάλη.
Καράβι μου τη φτιάξη σου
πολύ μην τη ζορίζεις.
Θεά, θεριό η θάλασσα
και πνίγει όσα ελπίζεις.
Στ’ αμπάρι σου ασφάλισε
τ’ ανθρώπινα και … Διαβάστε περισσότερα
Να ’χα φτερά ασυγκράτητα
απ’ ασημένια γάζα,
να δώσω μια, ν’ αναληφθώ,
στα ουράνια τα γαλάζια.
Να μη μ’ αγγίζουν οι κραυγές
κι οι στάχτες των ανθρώπων,
να σεργιανίζω στις χαρές
παραδεισένιων τόπων.
Το Νικηφόρο, τη Μαντώ
και τη μικρή … Διαβάστε περισσότερα
Δυο μονοπάτια ανοίγονται μπρος στην αρχή του κόσμου.
Το ένα είναι της μυρτιάς, το άλλο είναι του δυόσμου.
Απλώνει φύλλο η μυρτιά, πράσινο, όλο χάρη
του Ορφέα και του Απόλλωνα στολίζει το δοξάρι.
Γιομίζει ο δυόσμος ευωδιά ξέφωτα και ρουμάνια,… Διαβάστε περισσότερα
Πήρα τζουρά γλυκόλαλο και πένα φιλντισένια
και στα ταξίμια πόντισα την πιο κρυφή μου έννοια.
Γιατί έπιασαν τα μάτια σου κι όλα τα φυλακώσαν
και μες στα φυλλοκάρδια μου τρία καρφιά καρφώσαν.
Το πρώτο γράφει σ’ αγαπώ, το δεύτερο σε … Διαβάστε περισσότερα
Χλωρό αστράκι με κοιτά,
το μπόι μου μετράει.
Μια στάλα είναι, μια μπουκιά
κι όμως μοσχοβολάει.
Στην άμμο έχει το κορμί,
τη ρίζα στην αλμύρα.
Κι εγώ ρωτώ πόσο βαριά
τη μοίρα μου να πήρα.
Πατρίδα του έχει τη στιγμή… Διαβάστε περισσότερα